15 aug Geluidsmaatregelen langs het Nederlandse spoor

Het spoor in heel Nederland moet voldoen aan bepaalde geluidswetten. Bij het realiseren van zoiets komt meer kijken dan je denkt. Robin Abma, adviseur Technische Projectbeheersing, is ruim een jaar onder de pannen geweest bij Movares, waar hij aan de slag ging met het project MJPG (Meerjaren Programma Geluidsanering). Dit project maakte de voorlopige ontwerpen en bracht de bijbehorende kosten in kaart voor alle geluidsmaatregelen langs het Nederlandse spoor. In dit artikel deelt Robin zijn ervaringen.

‘’Het programma is in 2012 geïntroduceerd door het Ministerie van Infrastructuur en Milieu en heeft als doel bestaande te hoge geluidsbelastingen langs Rijkswegen en Spoor te saneren. De opdrachten voor Rijkswegen en Spoor zijn separaat in de markt gezet. Beiden zijn door Movares gewonnen, maar ik ben uitsluitend betrokken geweest bij het project MJPG-spoor. Spoorbeheerder ProRail is verantwoordelijk voor het nemen van maatregelen om overschrijdingen van de geluidsnorm te reduceren en is dus de opdrachtgever van het project.

Uitdagingen
Het project kent drie typen geluidsmaatregelen: raildempers (in feite rubber blokken die tegen de spoorstaven geklemd worden, zie afbeelding), geluidschermen en aanpassingen aan stalen bruggen. Al deze maatregelen zijn geen rocket science. De uitdaging van dit project zat in twee dingen:

In de eerste plaats de aantallen, dat waren er namelijk nog al wat. Om een idee te geven:

• 500 geluidschermen;

• 1200 raildemperlocaties;

• 140 betrokken gemeentes;

• 16000 eisen.

Bij de start van het project kozen we er direct voor om een aantal processen te automatiseren. Zo is er software ontwikkeld die, op basis van GIS-data, geluidschermen ontwerpt en tekeningen genereert. Ook zijn er in Relatics, een webapplicatie waarin je allerlei informatie binnen projecten in de infrastructuur kunt beheren, mogelijkheden gebouwd om rapportages te genereren op basis van de ingevoerde informatie. Op deze manier konden we op een efficiënte manier de grote hoeveelheden informatie structureren.

Ten tweede komt er – met name bij de geluidschermen – meer kijken dan je in eerste instantie zult denken, zoals:

• Afstemming met de gemeente, een belangrijke partij omdat die de vergunning voor de bouw afgeeft, en andere stakeholders;

• Ecologisch onderzoek;

• Inventarisatie van aanwezige kabels en leidingen;

• Toepassing van de regelgeving van ProRail, denk aan vluchtmogelijkheden, zichtlijnen en sociale veiligheid;

• Aankoop van grond;

• Inrichting van werkterreinen;

• In kaart brengen van de benodigde treinvrije periodes.

Met het projectteam waren we dus niet alleen bezig met de geluidsmaatregelen, maar ook met al deze zaken eromheen.

Mijn rol
Binnen dit project vervulde ik de rol van System Engineer. Samen met twee collega’s zorgde ik ervoor dat de aangeleverde gegevens werden omgevormd tot eisen. Die eisen, en nog een aantal zaken, bewaarden we netjes in Relatics. Daarnaast stelden we klanteisen- en systeemeisenspecificaties op. Vervolgens stelden we verificatieplannen op waarmee de ontwerpers aan de slag konden.

Dat ik dit project vanuit PACER kon doen heb ik bovendien echt als een meerwaarde ervaren. De cursussen en de overleggen binnen Technisch Management hebben vaak nieuwe inzichten opgeleverd die ik direct kon toepassen. En ervaringen van andere PACERs hielpen me een open blik te houden, waardoor ik van toegevoegde waarde kon zijn binnen dit project.

Van documentgebaseerd naar informatiegebaseerd werken
Naast alles wat ik heb geleerd over het reilen en zeilen binnen een UAV-GC contract en het SE-proces, ben ik veel bezig geweest met de transitie van documentgebaseerd naar informatiegebaseerd werken. Een document is immers niets meer dan een informatiedrager. Als deze informatie wordt opgeslagen in een relationele database zoals Relatics, zijn er tal van voordelen: zo is de informatie via internet altijd en overal beschikbaar en kunnen generieke aanpassingen veel sneller worden doorgevoerd, zeker als het om een groot aantal documenten gaat. Een goede inrichting van de database is hierbij essentieel. Hier heb ik bij Movares veel over geleerd en ik word er erg enthousiast van, omdat er veel winst mee behaald kan worden en collega’s er heel blij van worden.

Al met al ben ik heel tevreden over wat ik heb gedaan en geleerd in de periode bij Movares. In zekere zin is het project nog lang niet afgerond. ProRail is aan de slag met de resultaten en in samenwerking met het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat wordt bepaald welke geluidsmaatregelen er uiteindelijk wel en niet gaan komen. Daarna moeten nog de aanbesteding en realisatie plaatsvinden. De verwachting is dat de eerste geluidschermen uit dit project pas over een jaar of vijf werkelijkheid worden.’’